негов (прид.) - осамен (имн.)

Мислам на неа заради памучниот палјачо, заради неговата осаменост, не заради својата.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Кире му стана близок и сега, кога не може да го види, неговата осаменост уште повеќе го мачи.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Најверојатно тогаш порасна и ја сфати неговата осаменост.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Во неговата осаменост се населија две живи суштества што го потсетија на неговата младост.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
И сета, во овие одминати години, Нумо им завидува.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Како поим на живот и смрт, како име, како соговорник во неговата осаменост.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Туку Нумо во Прењес не е сам. Живее во два света.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Звуците на стотици други животи околу неговата осаменост ги поклопија ѕвоната на катедралата над неговата глава.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)