Ако се симне само до првото одмориште, до понискиот кат, отиде тој, кидна, и неговите ортаци сѐ ќе дознаат.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
И другиот, десно од него, ми го соопшти името: - Јас сум Барбут- бег, негов ортак.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Барбут –бег разочарано рече: - Сите наши муштерии се исти. Сѐ некакви копуци. А овој згора и бос.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)