негов (прид.) - опстојување (имн.)

Мистеријата во неговото опстојување е во тоа дека највисоката и крајна апстракција за темелот на светот како божество на крајот на краиштата претставува нешто сосема “натуралистичко”, додека “класицистот” со својата близина до природата доаѓа дотаму она метафизички не-сликовитото, имено, Бога, да си го претставува во сосема алогична фигура за човечката историја: како човек. okno.mk 247
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Од неа мошне брзо ги научи турскиот јазик и тајните на градинарството кои, подоцна, во животот на семејството, ќе бидат од драгоцено значење за неговото опстојување во годините на големата немаштија во туѓина.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Значи: маниризмот е антинатуралистичен и доследно стреми кон тотална апстракција.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)