негов (прид.) - намера (имн.)

Алах да Ви ја умножи благоста, највисокодостоен, рече Софроние и зашто мислеше дека приемот е веќе завршен, направи движење кое ја потскажа неговата намера - дека е готов да си отиде.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Неговата намера е да земем мерка на врвците и да види дали стасуваат да направи јамка што ќе му ја врзи на вратот.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Знаев дека со ништо не можев да го спречам во неговата намера.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Или пак таа не успеа да ја прочита неговата намера.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Летка не ѝ се спротивстави на неговата намера, но тој, бидејќи не знаеше колку е сериозен разговорот што таа го води, помисли дека можеби претерува па почна повторно да ѝ ги закопчува панталоните поттргнувајќи се од нејзиниот задник и повлекувајќи ги дланките кон слабините со намера да ги прошета нагоре за да не ѝ помислат дојките дека ги заборавил. Најмилото е најсуетно...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Насетувајќи ја неговата намера, кучињата со трчање, вплеткувајќи му се во нозете, лижејќи му ги рацете, весело трчаа по него.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Перформансот, како перформативна уметничка форма, повторно оживува и тоа како речиси дефинирана форма, што никогаш, всушност, не била негова намера.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Мислам дека поинакви рамки можно е да се бараат само вон христијанската традиција која го фиксирала нашето чувство на тело, потаму на исток и во традиционалните општества воопшто коишто развиле побогата традиција на телесни техники.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тоа беше најсигурниот знак дека ѝ приоѓам на неговата намера.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Го гледав со оној мој збунет поглед, како кога сум преплашен од некоја неразумна постапка.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Господ не пропуштил да им ја спомене на другарите и онаа многу битна поединост, дека сум се спротивставил на неговата намера слушнатиов разговор да го пријави.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Доктор Пачев очекува да му биде речено она што одредил да го слушне.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Тие ја намирисаа неговата намера за српското мухамеданско царство, та му припишаа и намера дека тој сака да стане цар на тоа царство, па организираа заговор против него и на 11-X-1579 година тој беше убиен на ѕверски начин.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Иако лоши, актерите беа искусни и ја проѕреа неговата намера.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Поради ваквото однесување на Радуле Анастасија заклучи дека тој сите свои постапки, дури и најсрамните, па и тогаш кога ѝ ги соопштува само на Стојна, ги зачинува со дрското објаснување дека нему не му пречат љубопитните сведоци на неговите намери.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
При преминувањето од една во друга сала на Куќата на холокаустот тешко е да се сочува рамнодушноста.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Повеќе отколку да информира во склад со историските критериуми, неговата намера е психички да ги привлече посетителите и од гледањето да направи прилика за соочување и освестување, ако не на сопствениот расизам, тогаш скоро сигурно за рамнодушноста кон драмата на другиот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во секоја сала серија витрини, човечки кукли, звуци и ликови ги оживуваат корењата на анти-семитската омраза и го следат нивниот поход на патот до истребувањето и кон Конечното ослободување.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)