ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Наоружан до заби со пушка, тешки куршуми нанижани преку градите, му удира по дрвената маса, на која се потскокнуваше тресејќи се, а момчињата од четата, повторуваа по него согласувајќи се со секоја негова мисла...

Чанга како да ги читаше неговите мисли, па продолжи: – Во „козарските републики” се случуваат грозни работи и со луѓето и со козите.

Таа се фаќа меѓу две другачки и го погледнува благо Петрета, како да ја разбрала неговата мисла и покорно ја извршува.

За мене беше најзначајно, во тие катарзични мигови на Татко, да ја следам неговата мисла.

Таа бавно шараше низ белиот лист хартија, според ритамот на неговата мисла, забрзана на мигови, поради видливата вознемиреност.

- Значи, сиџилите, Татко, - се обидов да ја коментирам неговата мисла - се незадолжителни тестаменти на идентитетите на балканските народи во отоманското време.

Телото како да им се противставуваше на неговите мисли и желби.

Очајнички се обидуваше да проникне до центарот на неговата мисла и да ја исчисти од мијазмата.

Нејзиното тело го измами неговото тело и сега нејзината мисла се обидуваше да ја измами и неговата мисла, така што измамата ќе стане нераскинлива, ќе се вгради во нивниот брак.

Во заднината на неговата мисла беше свесен за тоа што го стори и зошто го стори.

Сепак во заднината на неговата мисла, во неговата потсвест, таа идеја се формираше.

Тие предизвикаа неговата мисла гневно да ги надоврзе интимните детали кои болно му ја исчанчија душата.

Се издигна над теренот на неговата мисла како натпис, кој ја прокламира недвосмисленоста дека тој ја заѕидал сенката на својата невеста во темелите на кулата.

Преку интензивното читање и изучување на јазикот Христов ја спознал историјата, традицијата, легендите, баладите и сето народно творештво кои како магнет делувале на неговата мисла.

Сега се отвори мало прозорче во хаосот на неговата мисла и таа дозволи танка линија светлина да му навлезе во мислата и тоа предизвика да се сети на отворениот театар што го градеше тој.

Сега, бидејќи сè беше средено во неговата мисла, или бидејќи таа може посилно да го изрази проектираниот чин, тој дозволи во својата имагинација да си ги замислува измачувачките слики за неверствата на неговата сопруга.

Еразмо брзо мислеше, но побрзо од неговата мисла проработе инстинктот, тој испушти силен звук со свиреж на устата.

Кога Холандиниот третман на Хајдегер ја востановува вредноста на еден недуалистички просторен опис на интеракцијата на Dasein со другите и светот на нашата преокупација, премногу е некритичен за општествената мисија на неговата мисла и политичкиот избор (поддршката на нацизмот) којшто беше “шифриран” во неговата мисла.

Пред неговата мисла остануваше да биде попусто истрошен и сиот тој напор од минатиот ден, и сите превиткувања на неговото тело по проклетата, непробојна кора на снегот и сета негова прегладнетост и страот, и бегањето, а и оваа безизлезна прибраност во крошната на старата ниска бука.

Сега, или попосле, неговата мисла мораше и од оваа посока да втаса до нив.

Стоеше на прозорецот, низ кого денот ги процедуваше своите малукрвни, придушени одблесоци во неговата одајка, по ноќта, чија што црна темничина ја разнесуваа на парампартали оние гладни завивања на дивината, пробивајќи се при тоа и во неговиот сон, а сега поминуваше со дланките по рамениците, што му беа тврди, еден огромен, црвенокос човек, а врзан во таа зачмаеност; секоја нишка од неговите мускули, навикнати секој ден да го имаат она живо оптегнување и да просребруваат притоа сега беше останата да изумира во таа самота; секоја негова мисла, навикната постојано да ја има во себе смислата на она, што го работеше, сега, кога немаше што да се чини и на што да се мисли, остануваше пуста, како катче полно застојаност и пајаџина.

Сега тој е во состојба да ги отфрли сите негови мисли.

За миг неговата мисла полетува кај неговата сестричка Анѓа.

Арсо задишено стои пред него и му го допира пругастиот ракав од пижамата, и чувствува како му се движат усните, бргу и грчевито, и не е во состојба да разбере дали ги слуша сопствените зборови или сето тоа станува само во неговите мисли.

Светот е во него, во неговите мисли и чувствувања, полн и бучен што му ги запленил сите сетила и ги оттуѓил од тоа што е навистина стварно пред неговиот поглед.

Тоа му изгледа на Глигора забавно и ја возбудува неговата мисла.

Стрико Благоја се потпре на вратата и го впи погледот во мракот, гол и нејасен како и неговите мисли.

Неговите мисли се распарчуваат и тонат во неврат.

А, ете, и тој поток се ронеше, шумолеше како и неговите мисли, полека разлевајќи се и потопувајќи ја неговата свест и недоискажаното објаснување за тој крвав празник.

На одреден начин во расчекор со своите современици, тој дури се реши да раскине со Хердер, токму во моментот кога севкупната интелектуална Германија подлегнуваше на утешителската привлечност на неговата мисла.

Додека за тој мустаќест пријател, до мене стасаа парченца од неговите мисли.

Меѓу нив не можеше да се влече колата во која лежев понеподвижен и од кифла.

Климент Камилски, загледан од чардакот кон тврдината, слушајќи го шумот на реката, ја замислуваше како последно одредиште на старите значења на старите османски зборови, неговата мисла се поврзуваше со тврдината, како траен симбол на сѐ што ги разделува луѓето, религијата, нацијата, државата, предрасудите, под лозунгот на обединувањето.

Татко на залез на сонцето, кога последните црвеникави зраци исчезнуваа зад тврдината Кале извишена на другиот брег од реката, зад која патуваа и исчезнуваа неговите мисли, ќе ја оставеше книгата на комодата крај миндерот среде чардакот, а тоа за Мајка беше знак да ги донесе бокалчето домашна ракија и Татковото омилено мезе.

Камилски сметаше дека трагајќи по ослободувањето на османските зборови од тврдината, ќе ги ослободи и луѓето од затвореноста.

Беше само сигурно дека неговите мисли со тие на партнерите сигурно се разминуваа.

Како да беше тоа залетот на неговата мисла од Балканот кон Европа.

Нечистите превивки на раката му висеа, беа замрсени како и неговите мисли.

Беше јасна алузијата на Дарвиш за судирот меѓу медитеранската природна екстаза во ова парче на Езерото и историјата и зборовите.

Неговата мисла асоцираше на камиевската филозофија на приклештеноста на човекот меѓу егзилот и кралството, природата и историјата, зборот и чувството, видливото и невидливото.

Тапата болка во стомакот постојано беше присутна, само што повремено се намалуваше, а повремено се зголемуваше, додека неговите мисли, во зависност од тоа, се прошируваа или се стеснуваа.

Ненадејно, неговите мисли се вратија на Кетрин.

Сандри копнееше да дознае какви се неговите мисли и планови.

Амамџијата Селим, кој со топлите ленени крпи го триеше телото на ибн Пајко во Чифте-амамот, небаре беше најблиску до неговата мисла и до неговата душа.

И одговори на Анѓа. – Па сите девојчиња знаат дека јас тебе те сакам, само како те сакам. – Како сестра – побрза Анѓа да ја доврши неговата мисла.

„Ами ако разберат другарчињата оти за неа дојду?“ — се стресе и просто ги избегнуваше сите нивни погледи, плашејќи се да не му ги прочитаат во очите неговите мисли.

Неговиот речник е далеку од нежен, неговата мисла е остра како жилет, неговата логика е ненадјебива, а тој е безобразен без пардон.

Не можеше во тој миг да го погоди текот на неговата мисла.

Го гледаше Татка, замислен, како од прозорецот на возот гледа далеку во хоризонтот и настојуваше да ја дофати неговата мисла.

Не можеше веќе да мисли дека повторува зошто огнометот и отпорот на неговите мисли се слеаја во треска, го полавија.

Во неговите мисли беше јасно, барем во однос на континуитетот на власта, дека едниот тоталитаризам минува во друг, при што како константна ја насетуваше институцијата на јаничарството и јаничарите, која си имаше своја историја уште од античките времиња на Балканот, првин со македонската фаланга, па Римската Империја, со преторијанската гарда.

Во татковата свест, додека слушаше, јагулата ја водеше неговата мисла, понираше во неговата потсвест со цел да ги помири противречностите што му се наложуваа помеѓу внатрешниот и надворешниот свет.

Во таа тишина на отворените книги силно ферментираше неговата мисла.

Татко, нестрпливо очекуваше да види во кој правец ќе продолжи неговата мисла: - Не е најлошото во историјата несреќата, катастрофата, туку грешката, големата грешка рамна на глупост, која води до катастрофи, до несреќи.

На оваа негова мисла се потсетив кога се поврати откако беше излегол.

Не сум сигурен ова тврдење на Поетот дали уште повеќе го осветлува една негова мисла изречена по друг повод.

Исправени нагоре кон сините светови на тишината, неговите мисли и мислите на брат му пловеа заедно со неа, безгласни, ведри меѓу островите од облаци кајшто спијат дивите молњи.

Уметникот се примолкна поблиску и сега мошне пријателски гледаше во лицето на Џорџ Смит, како да ја погодуваше секоја негова мисла.

Погледна во отворениот мозок на Х сакајќи да прочита некоја од неговите мисли. А мисли воопшто немаше.

Неговите мисли го враќаат назад, во неговите млади години, во други светови.

Лошо претчувство внесе во неговите мисли тоа ноќно биење на камбаната. - На умрено бие - рече и забрзано зачекори.

Беше очигледно дека тоа не се зборови што ни ги вели нам, туку некоја негова мисла што во главата прегласно му звучеше за да не ја изговори.

Над секој збор, над секоја реченица застанував и размислував, се обидував да ја протолкувам секоја негова мисла, да ги поврзам со моите лични искуства и со искуствата од „дружењето” со Игбал.

И, што сфатив?