Во случајот на Ворхол, иронично и смешно во исто време, авторот е и стилистички и буквално отсутен.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Отука и неговиот коментар упатен до својот верен “ghostwriter” (писател кој пишува за други): “ Еј Боб, ова би можел да го ставиш во книгата.” (...) Делата како што Andy Warhol’s Exposures (1979), Popism: Worhol Sixties (1980), каде текстот е помалку афористичен а повеќе дескриптивен, ја истакнуваат важноста на Пет Хакет, Били Нејм и Боб Коласело како ко-автори и литературни асистенти на Ворхол.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Во прилог на својата соработка со Ворхол, во своето дело Светиот Терор Боб Коласело пренесува дел од своето искуство како еден од луѓето кои беа вклучени во литературната дејност на Фектори.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Всушност, сметам дека овој заклучок, ако се впуштиме во подлабока анализа на Дишановите двосмислени дела и неговите коментари за нив, е неизбежен.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Таа, имено, е контура на една од скулптурите на голите херои коишто се наоѓаат на олимпискиот стадион во Рим изграден во времето на Мусолини.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Некој може да биде привлечен со тезата дека сликата на Хјум е негов коментар за идеолошката сродност меѓу поп-артот и тоталитарната уметност.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Чанга не се задлабочи во татковата мисла, па неговиот коментар повеќе го следеше текот на сопствената мисла: – Лавот никогаш не напаѓа лав, или тигарот тигар...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Трим Тоска го потчу неговиот коментар, но не му рече ништо.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
За Дерида секогаш ќе постојат размаци, одложувања, текстуалноста не како однос помеѓу авторитативниот текст и неговите коментари во фрагменти, туку секогаш веќе фрагменти, грами и диференции, како што тој ги нарекува.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Борхес може да се појави во две одломки што ја опкружуваат Џојсовата одломка, но тоа се две различни траги, од кои не би можеле да го изградиме, или реконструираме, хипостазираниот БОРХЕС, кој би можел да ни даде објаснување за текстот на Дерида.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)