Вистините што поминуваат низ тие негови инструменти, ми се чини, секогаш се добро измерени, рече тој и им се врати на богатствата на софрата.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Не се уплашив од актерот како човек затоа што тој, што би рекол Сартр, е толку мал што не може ниту шум да крене, ама се уплашив од неговиот инструмент кој, ако засвири може многу нешта да врати назад, и тоа многу, многу назад.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)