Будно се следеше неговото движење од полицијата, неговото зборување од партијата, а судбината на неговите кози од власта.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Крупни, црни, со жолт отсјај, очите ги запре на Софронија, се чинеше дека ги проучува мените на неговото лице, дека во нив бара потврда за тоа како било разбрано и до каде допрело неговото зборување.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)