Тој, кога сме на состанок, не зборува како што има обичај, дека мајка ми за сѐ е крива и тие негови глупости, туку сосема поинаку. Баш како што треба.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Решив јавно да ја изложам мојата дилема: - Дали е добро што имате толку доверба во нас?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Отсекогаш го поддржуваше, дури и во неговите глупости.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)