негов (прид.) - гледа (имн.)

Всушност чувствував дека ваквата моја двосмислена констатација се вклопува во шемата на Грофот и на неговото гледање на случајов.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ова негово гледање на случајов, као и на ставот што произлегува од ваквото гледање на настанов, за мене е сосема прифатлив.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Јанис ќе ни речеше да ѝ дадеме по колку што требаше пари и еден по еден одевме во дворот кај што беше собата нејзина; со секој од нас идеше Јанис и гледаше што правиме; на другите ништо не им беше, но јас тешко го поднесував неговото гледање: непријатно ми идеше кога ќе го видев крај мене како ме гледа.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Тој тврдеше, се потсмевнуваше, се умилкуваше и шепотеше - зависно од неговото гледање или стојалиште - а рацете ги извртуваше како диригент.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Неговото лице, дури поѓаволско во живо од фотограгијата во Nature, чудесно оживеа, а и неговиот глас и рацете.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
- И не треба да го игнорирате – рече Грофот – сомнението е многу корисен советник.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)