Не можеш ли да престанеш да дрдориш цело време! -Ама не зборував, Августе!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Таа не разбира ништо од неговата возбуденост...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
-Ах! Ама заќути барем малку! Остави ме да работам! Ебате!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
- И срцето силно ќе му зачукаше, а по сувото бледо лице ќе му се разлееше одвај забележливо руменило, коешто гавореше за неговата возбуденост и нестивнат копнеж.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)