негов (прид.) - го (зам.)

Зело момчето една вреќа полна со слама и легнало до вреќата, та му свикало на старио да го удри со патерицата.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Таа празничност негова го смируваше и здобруваше малку.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
IX. Вистината е дека неговите го мразеа поради блискоста со оние што ги нарекуваа не-Евреи, заборавајќи дека токму оној Петар што подоцна се срамеше од сопствените постапки прв ги прифати нив во верата кон Бога во куќата на Корнелиј.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Значи, како што би рекол Сартр, „оној со кого додека си бил жив не си сакал да се поздравиш, по смртта негова го славиш како Господ“.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
А тоа, со старецот Акиноски, зошто неговите го однесле во орманот, и покрај што наредните настани брзо го разјаснија, денешниве жители на Потковицата го раскажуваат со страв во душите.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Одело по гори и по планини и за к'смето негов го нашол сарајо и се прибрал до старио.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)