Погледот не достигаше далеку, лажеше: долгите боцкави гранки на капините лазеа околу неговите здрвени нозе, се подаваа кон него, му ги кинеа закрепените бечви.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Погледот не достигаше далеку, лажеше: долгите боцкави гранкина капините лазеа околу неговите здрвени нозе, се подаваа кон него, му ги кинеа закрпените бечви. во него се мешаа безброј чувства, го кинеа, риеја по неговиот мозок, се бореа меѓусебно за превласт.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)