најубав (прид.) - приказна (имн.)

И дење и ноќе си шепотеа една на друга најубави приказни.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
И дење и ноќе си шепотеа една на друга најубави приказни.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Но, најубавите приказни ги слушнав од баба ми Ристена.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Тоа беше таа што на нас децата, во летните вечери пред спиење ни ги раскажуваше најубавите приказни што во ниедна книга неможеше да се најдат и прочитаат.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)