Како најголем уметник на ѕидот на вечноста ги насликав сликите на судбината, на светото место си подигнав сопствен олтар, мое светилиште.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Станав молител во храмот, станав трагач по сопственото срце, се претворив во мечтател по сопствената душа.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
При градењето пак на храмот Соломонов, секакви ајљази сакале да ги дознаат тајните и без труд и без знаење да стигнат до мајсторската титула и го убиле Хирам, една не само чиста душа, туку и најголем уметник, главен раководител на работите на изградбата.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Не верувам дека и најголемиот уметник би го извел тоа што го чувствувавме, а и кога би го извел, не би бил во состојба да го опише.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
На чардак со безнозе, крадешкум ме погледнува, а во пурпурот останува сликата на најголемиот уметник на сите времиња...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)