наш (прид.) - селски (прид.)

- Е, сега слушај. Деветстотини и третата, по востанието, тука се сокриле пуѓето од нашата селска чета.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Почнав да позајмувам книги и од некои ученици што учеа во градовите и ќе се чудите ако ви речам дека во тоа време, кога бев учениче од второ или трето одделение во нашето селско училиште, јас веќе знаев за Робинзон Крусо, знаев за Али Баба и четириесет разбојници, за Синдбад морепловецот, за Црнецот чичо Том и ред други наслови и јунаци од книги.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Треба да ги одвикнеш овие наши селски жени да не се пораѓаат по племни, подруми и штали.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Имаше во нашето селско училиште некаква библиотека, па кога учителот ја забележа мојата страст за читање, почна да ми дава книги. Читав, голтав!
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
55. Штом ќе се установат правилни односи помеѓу нас и другите македонски – христијански и муслимански народности, штом ќе се признае нашата народност од владата на Н.Ц.В. Султанот, ќе се внесе во нуфузите името Македонец, ќе се направат првите постапки за нашето национално и религиозно ослободување од пропагандите и ќе се воведат политичките преобразувања предвидени од реформаторските сили, штом ќе се преземат мерки за економското поправување на нашите селски стопани, па и до воведувањето на сите тие подобрувања во нашето национално религиозно и економско живеење, ние – македонската интелигенција ќе треба да направиме уште едно, а тоа ќе биде и најважното: да ги вложиме сите свои физички, интелектуални и морални сили во нашата национална преродба.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)