наш (прид.) - царштина (имн.)

Нашиот цариштина голем. Од Мека и Медина, од Алжир и Тунис, а оттамо до Белиград и Сараево.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Почна да чита: „Каурите се спремаат да ја уриваат нашата царштина од темел...“
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Знаеш што? Еден мариовец му ја грабнал жената на друг мариовец и сака со неа да крши главата некаде надвор од нашата царштина, та сака два пашапорта за Бугарија.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Е! Прочита што пишува казмакамот? — му се обрна стариот мудур на младото офицерче и го покани да седне на столот од десната страна.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Е, многу лоши луѓе имат, многу, ама како тој, не излегол уште во нашата царштина —, рече Фазлибеј, замислен пред валијата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Каурите се спремаат да ја уриваат нашата царштина од темел па чекај ги и кај тебе некоја ноќ и приварди се да не те најдат на спиење и да те испечат жив во конакот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— А бре, ефенди, јас не знам нишчо, та тој лаже ли или и него го излагале, и тоа не знам.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тврдат педесет години која била султанија на еден од твоите ни дедовци и прадедовци и дека во тие фермани и берати пишувало дека тој крај од големата наша царштина бил подарен од некоја ѓаурка Мара пред сто-сто и педесет години која била султанија на еден од твоите прадедовци.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Денес сите работат против нашата царштина.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)