наш (прид.) - филм (имн.)

На ова се надоврзува и неговиот пристап кон монтажата: педантно чување на неуспешни, безвредни сегменти од филмот, од една страна како сочувување на автентичноста (кај Ворхол нема лоши кадри или лоши актери: „Обичните луѓе се феноменални... снимајќи ги, не можете да направите лош филм“), и од друга, како мета на специфичниот фалш
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тој- ние нашите филмови не ги гледавме како андерграунд филмови, не ги гледавме ниту како комерцијални филмови.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
(„1969. почнавме да ги монтираме филмовите. Но, дури и кога се во прашање нашите филмови, јас најмногу ги сакам остатоците. Исфрлените кадри се прекрасни. Скрупулозно ги чувам“).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тоа лето Нико, која непрестано ја убедувавме да сними еден целовечерен филм со нас, конечно се согласи и рече: „Добро. ]е направам филм со вас, но тогаш тоа мора да биде нешто со Џим”.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тоа едноставно беа „наши филмови”.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Навистина се вљуби во него.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Џим токму тогаш беше во градот и требаше да игра во нашиот филм I, a Man.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Така, успехот на Девојките од челзи воопшто не мораше да значи дека и другите независни филмови ќе успеат - всушност, тоа дури не значеше и дека нашите филмови ќе успеат.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тој јануари постојано одевме на 42 улица да гледаме филмови, а потоа по Бродвеј се спуштавме до 68 улица, за да ја гледаме турканицата пред влезот во кино­то каде се прикажуваше нашиот филм.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Можеби оваа техника Хичкок најдобро ја искористи во „костимираниот” филм Во знакот на јарецот (1949), кој не беше вистински трилер, па поради тоа беше и отстапување од правилото, а кој комерцијално пропадна, веројатно заради тоа што никој не очекуваше ваков филм од Хичкок. (Од тогаш Хичкок тврди дека не сака „костимирани” филмови, бидејќи: „Не можам да замислам како во костимиран филм некој може да оди во бањата”) . •Како ќе го дефинирате чистиот филм? •Хичкок: „Чистиот филм е спојување на комплементарните делови на филмот во една целина, како што мелодијата е спојување на музичките ноти.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Пак не знаеме каде сме, бидејќи живееме само во рамките на нашиот филм, во рамките на она што го создаваме.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Треба да биде среќна пресреќна што воопшто играше во едно такво ремек дело каков што е нашиот филм!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Краста: Секако, но што се однесува до Грета, си мислам во себе, Грета, кој те ебе!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)