Нашиот учител имаше три деца и една козичка, Мила.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Затоа ние час поскоро треба да си отвориме свои училишта и свои цркви и во нив да си поставиме наши учители и наши свештеници, вели Максим.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Пред да ја снема Мила, нашиот учител доби тужба од судот поради недозволено чување кози.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Тогај, беше 1858, се зазедов да се изгради нова црква, да се исправи камбанарија со камбана и што е најважно, во црквата се отвори и училиште и подоцна јас го донесов нашиов учител Димитрија да ги учи децата на народен јазик.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Но не би така... Нашиот учител беше излезен сам на прагот од училиштето.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Зашто нашиот учител Константин вели: Човек што се прејал мед, не се лечи со мед, ами со горко...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Таму нè прифаќаше другарот Мирјанче Делоски, нашиот учител по хигиена, тој беше самоук бербер, и никој не беше луд да се шегува со него кога главата си му ја дал во неговите огромни рачишта.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)