наш (прид.) - театар (имн.)

Ете, тоа е отсутноста од актерската игра за која мислам дека се случува само во нашиот театар и за која немам никакво оправдување.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Во ниту еден наш театар нема кујна во која можеш да се насркаш топла манџа, ама скоро во сите се чувствува мирис на запршка.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Не случајно, мотото на една култна претстава во нашите театари беше (се мисли на „Буре барут“): „Она што во светот е инцидент- кај нас е систем, она што кај нас е систем, во светот е инцидент!“
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Едноставно, нашиот театар е феномен кој може да се движи и без да крева прав.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Адаптирано: Голема е кризата во нашиот театар, па публиката е среќна кога ќе види како некои актери влегуваат во театарот.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Но, што станува со нашиот театар?
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Директорот на нашиот театар и не помислуваше да му одговори задржувајќи ја истата насмевка – клише.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Според редот, прв требаше да се огласи директорот на нашиот театар со непроменливиот љубезен израз - клише на лицето, и кога е тажен и кога е среќен.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Кај мене, токму како да знаев, останаа една брада и една перика од нашиот театар. Што велите, а?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)