На претходното прашање ќе му пријдам преку критика на редукционизмот кој е обид да се сведат законите од една наука на закони од друга како што на пример дел од хемијата може да биде објаснет преку законите на физиката. ]е почнам со преглед на еднонасочниот редукционизам, кој во нашиот случај би тврдел дека сите закони на менталниот се изводливи од законите на физичкиот мозок и дека постои основна наука, нека биде тоа неврофизиологијата, од каде може да се изведе целата псхилогија, само кога би ги направиле потребните пресметки. 84 Margina #3 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Таа се бореше со сите сили да ме разбере, да придонесе што повеќе да се разберам самиот себе, да си ги разберам разликите во самиот себе и разликите со кои живеев, со кои живееја ликовите од мојата балканска сага во тешките моменти на животот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Бев свесен дека патот кон реалноста, патот на храброста води секогаш кон другиот со кого е можен излезот, во нашиот случај излезот од балканскиот лавиринт.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Вицот е значи сцена на најголемо можно понижување на групата, понижување коешто во нашиот случај примитивниот Херцеговец му го нанесува на пристојното загрепско граѓанство.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Водејќи сметка за особената податливост на нашето население пред секакви авторитарни влијанија, особено пред влијанието на таква авторитарна институција каква што е нашата црква; водејќи сметка како црквата ги парализира, во нашиот случај, слободните витални пројави - нејзиното ширење не се допушта.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Секако, ова гледиште е условено од прашањата на генезата на руската (и пошироко, на целокупната) сатира како литературен феномен.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Во нашиот случај, формулацијата: колку има во неа од руското, толку има и од светското (вечно, неминливо и т. н.) е сосема соодветна за објаснување на интерференциите, што конкретно руската сатира ги претрпува со сатирата воопшто, барем во раниот степен на својот развиток.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
А критички, публицистички, есеистички и воопшто, научно-литературни спорови за таа книга се водат и денес.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Понекаде, особено во новите индустриски зони се отвара по некое црквиче; исто и во новите реони на големите градови; но, мошне ограничено.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Во своето прозно творештво како професионален сатиричар, соработник со повеќе руски, не само советски весници и списанија, Михаил Афанасјевич е следбеник на онаа струја во руската литература и потесно, сатира во нашиот случај, што своите корени ги има во творештвото на Н. В. Гогољ, што не е тешко да се забележи.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)