наш (прид.) - радост (имн.)

Ослободи нѐ господи од непотребни грижи и освети ги нашите радости.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
И нивна стана нашата радост. Веста се расчу и во градот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Мајка ми, среќна, нѐ галеше сите. Смислата на сиот нејзин живот беше нашата среќа, а оваа наша радост беше дел од тоа.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Да растат и да ја дочекаат нашата радост!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Вистински беше со нас, а на нашата радост ѝ немаше крајкога рече: - Се ближи времето за месечниот покер... Јавете им на пријателите...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Добриот бог на судбината ни го донесе и Татко. Ја прифати нашата радост.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Па затоа ние и ги правиме нашите радости: свадби, веридби, родендени и друго.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)