наш (прид.) - приказна (имн.)

Јас тврдам дека патот до таинственото здание на детските сништа, кое плови во ветрова запрега, го знае само јунаков на нашава приказна.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Одиме понатаму со нашата приказна?
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Случајно некаде покрај патот на животот се изгубивме.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Го плетеш своето секојдневие надвор од нашата приказна...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Но јас сум жив, ќе ја уверува, нашите приказни се во кристалната ваза.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Знам дека не веруваше дека нештата завршиле засекогаш, дека тоа е крајот на нашата приказна.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Минутите, часовите, деновите беа прекратки, затоа не верувам дека ова е нашата судбина, ова е привид на лоша приказна, а нашата приказна е премногу добра за лош крај.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Прислужникот не веруваше во нашата приказна: тој нѐ испрати до големиот влез на гимназијата и, гледајќи нѐ со поглед полн сомневање, ја заклучи зад нас влезната врата со огромниот клуч.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)