Успеавме ли да го задржиме Грамос, барем еден негов мал дел, тогаш нашата позиција меѓународно зајакнува.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
На почетокот се бунев, објаснував, ја тргав железната завеса, ги набројував републиките, верите и јазиците, ги откривав адутите, убавините на Дубровник, ја истакнував разновидноста од култури и пејсажи во малата балканска земја, дрдорев за убавината на нашиот брег, чистотата на нашето море, за предноста на нашето самоуправување, нашата релативна демократија, нашиот пасош кој секаде го признаваат, нашата позиција помеѓу Запад и Исток, нашиот софт-комунизам.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
"Г) Да го насочиме нашето влијание кон Балканот преку консолидирање на нашата позиција во Грција и во Турција и да се воведе и искористи Турско-грчкото пријателство како фундаметален фактор во југоисточна Европа и во Источниот Медитеран; и "II/ додека избегнуваме каков било директен предизвик на руското влијание во Југославија, Албанија, Романија и во Бугарија, да ја искористиме секоја можност за ширење на британското влијание во овие земји".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Според експертите, од трите "алтернативни политики", последната (г) се чинела дека е "единствената изводлива во овие услови и во оние што веројатно ќе преовладуваат по војната".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Кер изразил сомневање во можноста да се добие искрен одговор од Советите, но бил категоричен тоа да се направи поради фактот што „општата ситуација во Македонија се влошила на таков начин што целосно е на штета на нашата позиција“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
На 27 декември 1944 Форин офис им испратил телеграми на амбасадорите на Велика Британија во Москва и во Вашингтон за да ги запознаат владите на двете големи сили со британскиот став во однос на македонското прашање и федерацијата меѓу Југославија и Бугарија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Не успеавме да ги задржиме нашите позиции.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Но едно нешто е сигурно: ако нашата пракса со електронските мемории (овие сé уште примитивни симулации на нашата церебрална функција) нé принудува да се откажеме од нашата идеологија во поглед на идентитетот тогаш нашата позиција на негативна ентропија (нашата ег-зистенција) во никој случај нема да биде “десакрализирана”.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Ова релационо (тополошко) гледиште на нашата позиција е потврдено и од “другата страна” - имено од физичките науки.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)