наш (прид.) - пепел (имн.)

Угреа само в соне, во една замаглена злата, Кога догоруваше и времето и кога и земјата на прсти се дигна скрбно пеејќи врз нашата пепел клета: - За многаја лета, за многаја лета.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)