наш (прид.) - надеж (имн.)

Сета наша надеж е во европското замешување.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Но видовме дека сме горко излагани во нашите надежи и дека наместо арнотии ние видовме само лошотии.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Нашите надежи се поддржуваа од Бугарија и како да се зафатија да се реализираат.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Во моментот пристигна и Татко без ветениот клуч.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Најпосле, кога нашата надеж дека Мајка го има вистинскиот клуч беше речиси при крајот, бравата на капијата прими еден од клучевите и од неа се ослободи спасоносниот звук на отворената капија на нашиот нов живот во градот крај реката.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Мене ми остануваше горката вистина, дека во Македонија не се вратија вистинските кози, во времето кога сите наши надежи за спас беа во интегрирањето во Европа и во НАТО.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Возбудениот космос на нашата надеж Загрижено го крие списокот на нештата Што не смеат да заминат в темнина Списоков засекогаш треба да остане во раката на сонцето:
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Ниту нам, ниту на нашата надеж.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Мајка стоеше на прагот, како врата на нашата надеж, како колепка на нашите животи, како тврдина на нашата куќа, како гнездо на нашите надежи, заштитникот на нашиот дом, лебот на нашата сиромаштија, лекот на нашите болки, недогорената свеќа на нашата куќа.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Еве, и ова мало училиште-манастир, во кое сте сега, останува храмот на нашата надеж на Балканот”.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Настаните кои се навестуваа, ја замаглуваа нашата надеж дека добриот ангел ќе ја мине границата и ќе го донесе каталогот на Мајка.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Во нејзиното заминување и враќање се мешаа сите наши надежи.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)