наш (прид.) - ливада (имн.)

- На нашата ливада ги има како да сме ги саделе! - рече Кирил.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Знаете оној - уште татко му имаше окоравени очи кон нашата ливада.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
А во меѓувреме, ја расипаа црквата што се наоѓаше во манастирот и од неа направија клуб.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Еден од нив, од тие нејзини многубројни прстени не го испуштав од вид.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Нејзините долги, тенки прсти, со многу сребрени прстени, летаа по мене и ме допираа како што ветерот ги допира нежните треви во јуни, во нашата ливада во Маврово.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Потоа долго во ноќите, гледајќи во мракот, ги гледавме лицата на нашите најблиски, ги гледавме нашите ливади, кориите, ридиштата и планините, чешмите, лозјата, реката и сонувавме, сонувавме и плачевме во сонот...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)