наш (прид.) - кожа (имн.)

Скоро ќе пристигнат и дождовите и ќе нѐ замолат да ги засолниме под нашата кожа.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Ние, луѓето, сме исто што и влакната на нашата кожа.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ја сакаш нашата кожа? А? Тоа го сакаш нели?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Знае добро гадот малечок!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ама тоа тој ја сака нашата кожа!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
„Августе! Августе! Слушни ме, богати! Слушни ме! те молам! Богати Августе! Пак ќе легнеш болен!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Многу добро знае што прави никаквецот!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Помисли на мене, Августе! Помисли на нас! Сосем ќе се разболиш!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Некој чудак ја отворил ноќта Сега тече по нашата кожа шепот од скршени лисја.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)