наш (прид.) - земја (имн.)

Работодавачот може да бара и надомест на штета која ја претрпел поради штрајкот кој не е организиран и спроведен во согласност со овој закон (чл. 242, ЗРО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Повеќе за малициозното ограничување на ова уставно право на работниците, но и за успешните приказни од штрајкувачките искуства во РМ види ја студијата Штрајк – искуства и состојби [уредник: Здравко Савески]; ДСП „Ленка“; Скопје, 2011. 4.  Работодавачот, почнувајќи со исплатата на платите за јануари 2009, утврденото право на нето-плата за декември 2008-та го зголе- мува за износот на: пресметаниот данок од плата, задолжителните социјални придонеси, согласно со пропишаните законски стапки и за износот на трошоците поврзани со работа по основа на исхрана за време на работа и превоз до и од работа, пресметани согласно со закон, колективен договор и договор за вработување (нов т.е. изменет чл.3, ст.1 од ЗИП). 97 5.  Европскиот суд за човекови права е постојан суд основан од страна на државите – договорни страни на Европска конвенција за заштита на човековите права и основните слободи [оваа Конвенција нашата земја ја има ратификувано во 1997-та].
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Беше време за една странска радио-емисија наменета за слушателите од нашата земја.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
О, колку бевме среќни што сепак дојде до прекин со Сталина, а и сталинизмот не се доразви во нашата земја онака како во соседните сталинистички земји.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Насетуваа дека на нашата земја ќе удрат новите бранови на историјата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Нашиот водач, кој нѐ поведе во народноослободителната борба, ја доби и последната битка за да ја спаси нашата земја.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Изложбата ќе ја посетат околу 50 милиони луѓе, па сосем е сигурно дека големо мнозинство од нив ќе бидат обични посетители на кои сегашниве експонати не би можеле во нужната светлина да им ја доловат нашата земја.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Пред мене излезе и рекламата во една туристичка агенција, која нуди зимски одмор во Крањска Гора и на Бохињ во нашата земја.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Разговарав со еден млад пациент, пак од нашата земја, кој со интервенцијата на Гио во разните канали на нервниот систем, односно во центрите за движење на малиот мозок, успеал, според сето она што денес може да го даде неврохирургијата во светот, да му ги смири движењата, неволните, рефлексивни движења на рацете и на главата и го оспособил да може самостојно да се служи со раката, да може да се вклучи во животот со значително помали недостатоци.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Многумина од нив, особено занаетчиите, се снашле добро и печалат, создале свои домови, семејства, изродиле деца, со еден збор водат нов живот, нешто поинаков од тој во нашата земја.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Погрешна претстава би добиле за големината и за пространството на ЕКСПО ако ја споредиме со кој и да е саем во нашата земја.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Возот тргна кон Австрија низ која се патуваше дење, па одвреме-навреме уживавме во убавата попатна панорама која нѐ следеше сѐ до првиот мрак, кога влеговме во нашата земја, кај Јесенице.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
И кога ќе биде целиот народ готов да загине за своата слобода, кога ќе биде добро наоружан, ќе му дадат, пак они, знак и во еден час ќе се дигне и ќе и истера Турците од нашата земја, да си одат во Анадол откаде шо дошле пред петстотини години.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Е шо велиш ти, шо велат тие умните глави, како да работиме? — праша Толе, кој дотогаш ги голташе Атанасовите зборови. — Тоа е друга работа сега!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Една од најраспространетите „интелектуални институции” во нашата земја во која на едно место може да сретнете и старо и младо и машко и женско од 8 до 88 години е нејзиното височество спортската кладилница.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Притоа тој посебно се осврнал на опасноста која им се заканувала на народите на Југославија олицетворена во „шовинистичко- сепаратистичките тенденции што се покажувале во разните делови на нашата земја“, а со една единствена цел да се ослаби „една моќна, една голема Југославија која била важен фактор на Балканот, во Средна Европа, која би била заштитник на славјанството на Балканот која би била моќна пречка на секој империјалистички чекор на Балканот“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
И неговото кажување ја следеше шемата на К.К.: - Со декретот од 22 ноември 1967 нашата земја се прогласи и официјално за прва атеистичка земја во светот и во историјата на човештвото и со Уставот беше забрането секакво верско изразување.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Токму така - морето е против нас! Нашата земја е мала, издолжена, со голем брег на две мориња: Јадранското и Јонското.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
При крајот на патувањето, без да извлече наши, посебно мои позначајни реакции од кажаното, како еден вид заклучок рече: - Не брзајте, драги пријатели, со површни и еднострани заклучоци за да го објасните градењето бункери во нашата земја.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
По испиените први голтки кафе, станува директорот на театарот од Тирана и ни се обраќа со зборовите: - Драги гости, браќа, имам чест да ве поздравам и да ви изразам добредојде во нашата земја, токму во времето на прославата на стогодишнината на великанот Сталин!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
А.А. не доцнеше, започна да говори со одмерен глас најмногу гледајќи во мене и очекувајќи само јас да реагирам: - Отсекогаш имало многу предрасуди и недоразбирања во врска со нашата земја.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
ХХ , со веќе подготвен одговор прифати: - Како што можевте да видите и уште ќе видите нашата земја, покрај бодликавиот тел, ја оградивме и со бетонски бункери.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Тој ја разбра алузијата: - Сите тие албански преродбеници, писатели, кои попаднале под декадентните западни шеми на образованието, во нашата земја каде што владее доктрината на социјалистичкиот реализам мораат да бидат подведени на строга ревизија, посебно во однос на нивните ставови кон религијата!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Религијата, како што знаете, во нашата земја е забранета уште во 1967 година за време нашата голема културна револуција...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Тоа ти е правниот систем во нашава земја, вели брат ми, и во право е.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Правниот систем во оваа земја нѐ третира како стока.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- Оф, бре чедо, во нашава земја многу воѓе имат, ама се затворени од една проклета ламја: секи еден ден дури не му се даит еден чоек да изеи, ламјата не пушта воѓето да си залеат луѓето за да пијат.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
А ние, другарите од нејзиното довчерашно работно опкружување, уредно поканети, наполнивме една цела маса, заедно со едно американско семејство, кое, замислете, веќе со години живее и работи во нашата земја, со 4 деца, од кои 3 беа присутни, па и ората наши ги знаат, па нема-нема, оп на оро.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ти остави твојте коски пo високи планини, Што долета црно орле преко нашата земја, то сакаше да му вади очите no главата.
„Од борбата“ од Блаже Конески (1950)
Нема веќе простор за национализам и расизам во ова наша земја.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
- Лиценцата за нашата земја ја има купено татко ми со уште тројца пријатели.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
- Ова е вистинската убавица на нашата земја, а не клишето кое вие од Секретаријатот го форсирате, се јави Дарко.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Лудница! Згора на се, заедно ќе одат на прослава на дваесетгодишнината од милитаристичкото владеење со нашата земја...
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Оттука, досието на работничките права, како составен дел од човековите права, е исклучително лошо и фрла сериозна дамка врз севкупната состојба со човековите права во нашата земја.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Италија подготвуваше инвазија на Балканот почнувајќи од нашата земја – рече замислено Татко. – Ти ја прикриваше својата вознемиреност.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Се откажавме од нашата земја.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Но тешко ќе се кренат овие клети балкански граници, особено оние кои нѐ делат од нашата земја. – Дај Боже да се кренат границите – прифати Мајка по свое – па нашето пак да си биде наше, и ние да си бидеме повеќе ние, а децата уште повеќе. – Тешко се менуваат времињата на Балканот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ние весело се насмеавме... – Не е за смеа, не е за смеа, мили мои, војна беше, како да се земе! Војна на нашата земја.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Безбели, за тие клети јагулчиња не ќе го менуваме Петогодишниот план за изградбата на нашата земја?!
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Тогај беше го проколнал старецот сиот народ што се наоѓал во нашава земја: "Ох да би Господ ве судил деца, им рекол, што ме отепавте на правина!
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Како што првиот пат што идоа, така и тогај беа си долетале на нашава земја.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
– „Колку за гемија, Силјане, околу нашава земја не е чаре да може да дојде, чунки бијат талазите во бреговите и околу наоколу бреговите се спили и камења.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
– „Лели те довеал ветрот у нашава земја, кај што човек не дошол досега, му рекол, ќе ти кажам од кај те познавам, чунки си имал касмет да се видиш со мене и гостин ќе ми бидеш у мене.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Барем не од тогаш кога го испративме другарот Благоја да ја доослободи нашата земја.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Така дури не ја прејдовме границата, да згазиме на наша земја.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И сега се оддиплуваат во него спомените и брзо се реди објавената вест: „Западна Македонија во овој миг претставува невралгична точка во нашата земја.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)