Нашите зборови не вредат потаму од нас, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Дека е така, човек може да се увери на секој чекор, по трамваите, во кината, стоковните куќи, бистроата, кафеаните, на станицата и при обична бесцелна прошетка по франкфуртските улици. Насекаде ќе чуеш наш збор.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Хартијата шушка ко да ги шепоти нашите зборови што сме ги напишале.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)