наш (прид.) - замине (имн.)

Колку се надеваше, кутриот, дека ти ќе го продолжиш неговото останување! – прифати тивко Мајка. – И тој, да беше жив, сигурно ќе го одобреше нашето заминување.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Сите дома се противеа на нашето заминување.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Што се случи по фаталната ноќ на нашето заминување?
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Таква ја знаевме ние историјата за нашето заминување, за разделбата со нашите блиски, откако татковиот побратим нè пренесе со чунот во новата земја.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Коњи, коњи на небото, не знаатза почин, не паметат умор, беспокој, трк по трк, беспомин, низ беспаќе, низ соништа го бараат нашето заминување, нашето запирање, онаа заборавена надеж и туѓата вера, изгубената љубов од времето украдена.
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)