наш (прид.) - езеро (имн.)

Од таму се гледале двете езера. И нашето Езеро и Белоно.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Мајка ја зеде канистрата, од неа се ослободуваше позната миризма, здивот на нашето Езеро, единствената татковина што опстануваше во нашето сеќавање.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Го одведов и на нашите езера, го качив на бротче и на мало кајче, ручавме и вечеравме во најубавите ресторани, а потоа одевме заедно по маказарските места.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Шетаме со Анастаса и Ѓера низ болничкиот парк крај морето, ја гледаме водата кај што се пени, кај што бучи и удира во брегот, а во мислите ни иде нашето езеро, своите луѓе, сето она што сме го оставиле.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)