наш (прид.) - држава (имн.)

Величковски, кој сега работи во приватна агенција за обезбедување, а дополнително и како електричар и хаусмајстор на повик, охрабрен од добиениот спор и од тоа дека, сепак, и во нашата држава може да се добие судски спор за прекршени работнички права, е решителен за тоа дека и во иднина повторно би тужел доколку му биде повредено некое право од сферата на трудот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Бидејќи вакви теренски испитувања се значително ретки во нашата држава, покрај првичната цел поврзана стриктно со конкретниот судски спор кој е во центарот на нашата анализа, гледавме ова истражу- вање истовремено да го искористиме и за прибирање податоци „од прва рака“ во врска со [не]запознаеноста на работниците за низа, навидум стручни, а всушност секојдневни прашања со кои тие се среќаваат на работното место (на пример: дали знаат како се формира синдикат на ниво на работодавач?; дали се запознаени како тече процедурата за организирање штрајк?; дали имаат информации за корупција кај трудовата инспекција? и сл.).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Поточно, тој и за времетраењето на спорот, правно гледано, не беше во работен однос бидејќи своето работно место го напушти уште пред да го покрене судскиот спор – кога, од страна на тамошното раководство, му беше понудена отпремнина во вредност од околу 2.000 ЕУР за „доброволно“ да го напушти работното место. 182 ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Впрочем, мене и вам не ни значи ништо тоа што Уставот на нашата држава, само на хартија, ни гарантира одредено право, ако тоа [виртуелно и фиктивно] право ние не можеме и практично да си го заштитиме пред суд – затоа што, на пример, судијата не го зема предметот во работа бидејќи немаме пари да ги платиме скапите судски такси, како и лукавиот противнички адвокат.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Тоа е една од маѓесностите на нашата држава за чие создавање и јас го имам дадено својот скромен удел без кој таа ќе беше невозможна.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
А боите на осветлението се менуваат во сите мени прекажувајќи го знамето на нашата држава што низ него изгледа многу поголемо и многу посилно.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Ах, реков јас, како да ти кажам! Јес, јес, вели тој, прогресира. На многу им е криво дека нашава држава стана индепендент.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Уште како средношколец, дивеел по нашите улици со најновите автомобили, кои во тоа време, некаде 60-тите години, беа реткост во нашава државичка, па дијаната се сметаше за врвно достигнување во технолошките процеси.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Особено времињата на криза и “транзиција” (низ која нашата држава минува веќе подолго време) се погодни за умножување на таквите манијаци, така што и целиов овој мал тематски блок може да се сфати како некаква (дај боже, далечна и всушност непотребна) социјална и естетска превентива.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Половината од тие 400 иљади невработени се од машкиот пол, а 80 проценти од нив може сесрдно да дадат придонес во донација на таа течност за која нашата држава издвојува толку високи суми.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Откривањето и судењето на вистинските непријатели, особено на оние класните, на револуцијата, е пресудно за одржувањето на нашата држава.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Сојузниците, и од Исток и од Запад, ќе н почитуваат и ќе ги развиваат односите со нашата земја само доколку успееме да развиеме праведно судство, како темелна институција на нашата држава...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Но, како што и самата криза покажа, ниту нашата држава која себеси се самопрогласи за т.н. „инвестициски рај“ не успеа да направи траен економски компаративен напредок, туку напротив, го промовираа работникот во предмет на експлоатација на мултинационалните компании, а сето тоа потпомогнато од новоусвоената легислатива која од „рајот“ направи работнички пекол.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Долго време, кога бевме сите заедно, Семејството со – Татко жив, крај Мајка – ни беше, на Балканот, и наша држава, и наша нација, и наша вера, и наша идеологија, и сѐ заедно.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
__________ 12 Гласот на Костур 13 Текстот е на костурски народен говор и акцентот паѓа на вториот слог од крајот на зборот. 14 Македонијо прочуена На Александар земја Го протера Бугаринот И слободна си сега 15 Ветувам пред Господ, пред луѓето и пред официјалните власти на нашата држава, дека од денес ќе престанам да зборувам на словенскиот идиом кој е само лажен повод за непријателите на нашата држава, Бугарите, и дека секогаш и секаде ќе го зборувам само грчкиот на кој е напишано Светото Евангелије на нашиот Христос. 16 Старото име - Тремино 17 Старото име - Лудово 18 Старото име - Крпешина 5.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Имено, кога за време на Велигденските празници бев во едно грчко село близу границата со нашата држава, повеќето од луѓето што ја сочинуваа полноќната процесија зборуваа на македонски јазик.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
А бе, знаат во Турција, чуле и тие дека во нашава држава жените се „поштени“!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Оттаму е и нашата заинтересираност за таа виртуелна Југославија (да не се меша со узурпаторот СРЈ), распадната некаде крај патиштата, а чиишто (често пати не многу значаен дел) беше и нашата држава повеќе од 70 години. 20 okno.mk Слободан Благоевиќ Нашиот херојски кукавичлак „Постојаното вознемирување и поттикнување на нагонот за борба и самоодржување во најпрвобитната смисла - на границите на животот и смртта - нужно доведува до една животна и културна форма што ја нарекуваме патријархално-херојска.”
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
ѓ) договор за вработување на куќни помошници (чл. 53, ЗРО/05) – кај овој посебен тип договор, покрај тоа што во нашата држава се официјализира една средновековна феудална категорија – „слугувањето“, „главарењето“ или „закрепостеноста“, има уште два куриозитета: единствено кај него е оставена одредбата која предвидува негова заверка во Заводот за вработување, што очигледно е пропуст при редактирањето на законскиот текст; а, во овој случај, предвидена е и можноста обезбедувањето „сместување и исхрана на работникот, кај работодавачот, да претставува дел од платата“ – кој пак дел, во договорот, мора да биде изразен во пари!?;
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Нашата држава е јагне. Со ангелско спокојство го чекаше благословениот нож.“ „Вие ќе се боревте?“ праша.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Ете, накусо, на ова се сведува приказната за мојот грев што од страна на таканаречениот Народниот суд, по ослободувањето и создавањето на нашата држава, беше окфалификуван како предавство…
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Што по нашки би значело нешто како... Моќите на сонот.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
- Ќе ти појаснам – продолжи Хорацио Цвикало. – Разликата меѓу големиот малечок човек, замисли го на пример амбасадорот на Америка, Русија или Франција во нашава држава – имаш чест да се запознаеш со нив преку ТВ екраните, и малечкиот голем човек, некој што можеби си го возел во ова такси, не сфаќај ме суетно, не мислам на себе, значи разликата меѓу едниот и другиот е, просто кажано, во начинот како го решиле судирот меѓу личната духовна конституција и она што се нарекува судбина.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Изворот нагласува дека според она што можел да го забележи од многубројните разговори со југословенските лидери, тие немале "намери да ја бараат Грчка Македонија", дури и нагласил дека "предметот во врска со грчките работи се избегнува во ретките уреднички коментари во југословенскиот печат".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Како потврда на ова, изворот ги цитира зборовите на Раде Прибичевиќ, кој истакнал дека "на последното заседание на АСНОМ официјалните претставници на Бугарија изјавија дека Бугарија е подготвена да ѝ го отстапи нејзиниот дел на Македонија на нашата држава".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во мојот бележник имам запишано дека нашата држава во рамките на Трумановата доктрина досега ѝ даде на Грција: 142 авиони со седум илјади бомби, деведесет и седум илјади пушки, три илјади и осумстотини и деведесет минофрлачи и митралези, четири милиони топовски и минофрлачки гранати и триста милиони фишеци.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)