наш (прид.) - девојка (имн.)

Којзнае колку им беше тешко на нашите девојки, на тие малечки пупки што токму заврзале.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Нашите девојки потсеќаа на нешто најчисто, најубаво, на цвеќенце што расцутува, на нежно, тенко тревче што се вее на благиот пролетен ветар, потсеќаа на сѐ добро што може да посака срцето.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Дури и таа наша девојка да се приналути, знаеме што би ја чекало.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Кутрите наши девојки. Тие пак, можеби повеќето одеа и сосема голи под грубите, штофени фустани.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Сите видовме убава, вита девојка, наша девојка, автоматичар и носител на орден за храброст.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)