Ни беше забрането да ги напуштиме нашите лежишта во амбарите, бидејќи покрај нашиот брод пловеа турски бродови.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Така нашиот брод се поздравуваше со другите бродови на кои се вееја црвени знамиња со петокрака и срп и чекан. Значи тоа беа советски бродови.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Нашиот брод, „Мичурин“, така беше испишано со кирилично писмо, се помрдна, одби од брегот, заплови во морето.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Се сеќавам, таткоти продолжи, „Нашиот брод едноставно некој го турна кон проклетствата.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)