наш (прид.) - близина (имн.)

Чекоревме натаму кон следниот поход слушавме гласови во наша близина суровите проклетници печеа срна и дрмаа шишиња со ракии и вина
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Во наша близина се скрши гранка, крекна некоја птица, месечината се скри зад некој облак и...
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
И беше темно, ужасно и опасно.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Зар е пишано, си велам, постојано да бидат во наша близина.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Јас и Бреза тогаш обично вечераме, а татко ми и мајка ми седат заедно со нас, или се тука некаде, во наша близина, и нешто си разговараме.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Од каде, пак, можеме да бидеме сигурни дека „сепак, не се движат незабележано во наша близина?
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Мите, кој стоеше во наша близина, се приближи за подобро да чуе.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
На крајот, пуштија весела комедија и ние, заборавајќи на сѐ, весело се смеевме.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
А таа старица седеше со ќерката во наша близина и исто, некојпат весело гровташе.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)