Во тоа време (крајот на осумдесеттите и почеток на деведесеттите) Благоевиќ беше еден од најлуцидните и најжестоки опоненти на тогаш доминантниот националистички дискурс, но неговите тогашни есеи (неодамна објавени во книга во издание на Радио Б92, од каде што Маргина пренесува одредени делови) и денес поседуваат сила, релевантност и ум, за некои нови следни генерации на овие тажни јужнословенски простори „заглавени” во биологистичкото аисториско начело (за коешто пишува Благоевиќ) да не ги повторуваат безбројните грешки на нашите конзервативни и патријархални „херои и татковци”.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Единствената вистинска придобивка во овој случај се состои, по мое мислење, во повторната егземплификација на сознанието дека не е можно да се мислат и репрезентираат тнр. национални вредности во културата по пат на уметничка или интелектуална продукција, а да не се падне назад во националистичкиот дискурс во културата.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)