ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Далеку од тоа дека изумира, таа практика си живее, а уредниците на ТОНИ со своите културни преференции сведочат за нејзината натамошна виталност, токму кога тврдат дека традиционалната геј-култура веќе не е релевантна за нивната генерација.

Зашто, нивното уживање да наоѓаат настрано значење во културните предмети што не ја прикажуваат експлицитно хомосексуалноста, а кои не ги создала отворено геј-култура, рекапитулира една претстоунволска геј-практика на настранување на стрејт-културата – односно, ја призива и ја репродуцира геј-културата „во класичната, универзална смисла“.

Кога лобираат да се сфати колку „навистина настрани“ знаат да бидат некои културни икони што не се бележат како „отворено геј“, текстописците на ТОНИ покажуваат – не сакајќи, и покрај нивната увереност дека се креатори на трендовите – баш колку им е архаичен моделот на геј- културата.

Но, тие примери на геј-култура, кои ни ги ставаат пред очи за да им се восхитуваме, изгледа, се состојат токму од новите дела што почиваат врз настраниот живот или барем што искажуваат настран сензибилитет, а што во секој случај ги создава актуелната жетва на настрани уметници.