ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Има, меѓутоа, една современа геј-култура која текстописците на ТОНИ не ја застапуваат.

А нам на крајот ни останало да наметнеме санитаризирачки мрак врз множество аспекти што му се присушти на настраниот живот, а кои инаку би можеле да се квалификуваат како негови најоригинални и, можеби, најпофални одлики.

Особено Мет е споменик на трпението.

Но, тие примери на геј-култура, кои ни ги ставаат пред очи за да им се восхитуваме, изгледа, се состојат токму од новите дела што почиваат врз настраниот живот или барем што искажуваат настран сензибилитет, а што во секој случај ги создава актуелната жетва на настрани уметници.

Често занемувам пред неговата недонурлива и доследно длабока љубов кон син ни. (46) Тргај се, Џон Апдајк! ‌Патрик Калифија-Рајс имал добри причини да ја брани обичноста, основната човечност на своето постоење, онака опколен од непријатели – геј, стрејт и транс.

Сосема е разбирлива неговата претерано надоместувачка реторика.

Она што ја прави значајна е тоа што претставува необично откривателен пример за една многу поопшта склоност – склоност на многумина геј-луѓе денес да настојуваат дека се не само „речиси нормални“, како што тврдеше Ендру Саливан туку и крајно банални.459 Ефектот на оваа настојчивост е бришењето на особеноста и посебноста на настраниот живот, со што се одрекува способноста да се придонесе со нешто вредно во светот во кој живееме. ‌Кога на 24 јуни, 2011 г., државата Њујорк донесе закон со кој им се овозможи на луѓе од ист пол да се венчаваат, Асошиејтед прес побара реакција за тој историски настан од отворено геј-претседателката на њујоршкото Градско собрание Кристин Квин, која ја соопшти веста за напнатото конечно гласање во државниот законодавен дом на конференцијата за печат на њујоршкиот градоначалник Мајкл Блумберг.

Можете да си замислите што ќе зборуваат за десет години идните настрани тинејџери за „јужноменхетенскиот театар“ и за „трансбурлеската“, а и оние што ја заминале триесеттата и што ги сакаат.

Официјалниот, јавен, на виделина и горд геј-идентитет никако не ги трпи ни срамот ни самотијата, ни таинственоста и нема трпение ниту кон оние што решиле да пекаат во абјектна состојба на емоционална изолација ни во надоместителските и манични уживања во самотниот настран живот од мечтите.

Промените што ги наброја немаа врска со зголемените материјални придобивки, со еднаквоста пред законот, со унапредувањето на човековите права, со придобивките од правичната распределба, со поразот на хомофобијата, со растурањето на хетеросексуалниот монопол над сопружништвото и над личниот живот и со отстранувањето на правните пречки за основањето и одржувањето интимни врски.

А тоа е постапка толку конвенционална, толку шпекулативна, толку одвоена од секојдневните практики на настраниот живот и лично толку невнесена, што веќе нема капацитет да вознемири никого.

Тргајќи се од подробностите на настраниот живот, се повлекуваме во ненападните обопштености: залагање за човековите права, славење на разновидноста, уважување на различноста, поддржување на мултикултурноста, борба за социјална правда.

Дури и додека ја исмеваат „идентитетската уметност“ како старомодна, барем кога се состои од работи што не им се допаѓаат, желни се да ја слават геј-културата кога ја создаваат „најжешките и најсвежите таленти што постојат“ и важат за ликови што „ги дрмаат медиумите – од музика и јужноменхетенски театар до авангарднa литература и трансбурлески“.