ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Свечената посветена вечера е локација за четирите насловни лика која не се разликува од едно воено поле со биолошки зададени правила.

Насловните ликови на филмот на Гринавеј “Готвачот, крадецот, неговата жена и нејзиниот љубовник”, по истиот ред откриваат: еден итар мајстор-естет, еден тиранин-незналица, неговата угнетена и снажна женка и нејзиниот резигниран истражувач.

Тој е и приказна сосема подобна за крајот на Втората светска војна, кога поради демобилизацијата на милиони американски мажи жените требало повторно да се припитомат и да се прераспоредат назад во домот од работното место, каде што биле повикани да ги пополнат работните места што привремено ги ослободиле мажите кои сега иделе да си ги вратат.

Генеричката разлика што ја прави подлогата на оваа културна бинарност, значи, постои веќе подолго време. ‌Насловниот лик во „Случајот на Пол“ од Вила Катер (1905) во себе го втелесува сиот спектар на машкиот геј- сензибилитет.

Не е чудо што не предизвика идентичен одговор од машките геј-гледачи.

Ревносната изведба на Кејт Винслет на насловниот лик – на неискусната, обична, испогазена, честопати патетична сиротица, која е повеќе жртва отколку независна жена – нема ништо од жестината, елегантноста и авторитетноста со кои Џоан Крафорд го отелотвори аристократскиот калап на средносталешката женственост. ‌Значи, не сакам да кажам дека текстописците од ТОНИ просто се самозалажуваат кога се обидуваат да ги опишат генерациските разлики меѓу последователните верзии на машката геј-култура.

Подемот на насловниот лик, преку напорна работа, саможртва и безљубовен втор брак, до богатство, гламур и висока општествена положба – заедно со придружните фрустрации, разочараност, расипување и виктимизација — се сведува на една мошне конзервативна, морализаторска приказна, а сексуалната политика на филмот е идентично ретроградна.

А таа е едноставна.

Двата пола на машкиот геј- субјективитет се претставени – соодветно, иако прилично чудно – од две класични американски новели, обете објавени пред повеќе од сто години.

Ворнер брадерс, всушност, ја одложиле премиерата на филмот до 25 октомври, 1945 година, повеќе од два месеца по капитулацијата на Јапонија за да ја засилат историската релевантност на приказната за историскиот миг.267

А тоа е една од причините поради кои оваа верзија е толку поневпечатлива од оригиналниот филм, и покрај визуелната убавина на фотографијата и поголемата убедливост на приказната.

Најпознатиот од првите портрети на геј-мажот што се однесува и изгледа стрејт, најречовитиот пример на овој нов сексуален тип (иако никако и првиот) е насловниот лик на романот Морис од 1913-1914 од Е. М. Фостер.56