Оттаму и потребата за едно дијахрониско читање на едно генеалошко дрво од различни струи што го поставиле идиотизмот како едно парадоксално заедничко место 22 okno.mk наречено прогресивност во уметноста, парадоксално бидејќи идиотизмот всушност бил планиран да биде маргинален, непризнат и срамен.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)