накривен (прид.) - капа (имн.)

Вечер. По улицата оди шарена толпа, што се состои од напиени носии. Смеа, разговор и играње.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
музиката ти се топи в уво од малку стравче и потем жежее, жеже како тазе чајче додека не ги прежеже здодевните несреќници кои ѓоа пресметуваат колку вистински солзи има во езерцата на градината мохри колку се оддалечува од себе човек кога ќе почне да се враќа во изгубеното детство. општо е познато дека во секое детство има многу неиспилени јајца и има стари зданија престорени во вкочанета историја во детството има и товари јаболка нагризени од боговите под што се подразбираат и некои волнести батки од најблиското соседство а последно што се гледа на хоризонтот на детството е накривената капа на сѐ што било и сѐ што ќе биде.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
- Прашувај, мајче, прашувај - рече едниот од нив, со накривена капа и валкани цокули.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Пред толпата скока мало војниче во старо шинелче и со накривена капа.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)