надворешен (прид.) - граница (имн.)

Фасцинацијата со прашањето на надворешната граница, односно заокружувањето во единствена, етнички чиста, целина, се компензација за оваа слабост, бегство на општеството од сопствената вистина.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Неговата спротивност е светот на границите во којшто иманентните општествени антагонизми можат да се поднесат само како нешто што доаѓа однадвор и со што општеството се сретнува само на своите надворешни граници.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)