Оделе претпазливо кон челната двоколка и не знаеле дали гологлавиот човек со попска мантија под кожувот е мудар советник на туѓоселани или е дневен грозоморник што им смислил стапица.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Повикувајќи се svoite ple{ki go natovari на најславниот крлежолог, Станко Ласиќ, univerzumot na nacijata, тоа го направи книжевниот критичар, исто sudbinata na milioni, ne e така крлежолог, Велимир Висковиќ во nikoj drug tuku onoj istiot Ферал Трибјун, и тоа со зборовиве: “Можеби neugleden, polze~ki gnom треба да му се верува на Станко Ласиќ кога komu i ona malecko par~e na вели дека Крлежа денес ќе беше скапоцен, najobi~nata, najsekodnevna мудар советник на Туѓман. (...) Веројатно ќе gra|anska odgovornost mu помогнеше реализацијата на хрватската pretstavuva pregolem tovar. државност да мине со помалку конвулзии, помалку жртви.”
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Луѓето од дружината наеднаш се почувствувале измамени по долгиот пат на кој коските на другарите биле патоказ од пекол в пекол - ги пречекува куп суви очи, никој не им подава рака, не ѕвони смеа на деца и не се слушаат женски извици.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Колку и да е мисловно празна, Ласиќевата замисла за Крлежа како мудар советник на Туѓман станува исклучително важна доколку ја согледаме во контекстот на нашиот однос спрема интелектуалното наследство, спрема културната оставнина што ни ја 24 okno.mk предале минатите генерации.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)