мртовечки (прид.) - глава (имн.)

Секој од овие луѓе цврсто стискаше по една манлихерка во рацете, а исто така вешто придржуваше на десното или лево рамено по една тешка козинава сакма, a под неа — кожена торба, тагарџик, во која не секогаш се најдуваше парче леб или месо.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
На главите — „влашки капи", со две коски цеваници и мртовечка глава, а под нив натпис: „Смрт или слобода".
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Едни коси на неа како од стопен катран, а во рацете мртовечка глава и писмо - „Мудрост и убавина“.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ми се сноваат луѓето оголени и побелени, мислиш мртовечки глави носат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Само нивните извршители, со чорапа на глава, со ножот в заби, под ознаката на тигар, мртовечка глава, црни и бели птичишта, оцила, шаховски табли, полумесечини, кружат низ територијата на јужнословенските стада и го земаат својот секојдневен данок во крв, пари и недвижнини.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
За да ја насликам, требаше да ја убијам, а тоа беше штета, животинчето беше толку убаво… “.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Вчера нацртав една многу голема, доста ретка ноќна пеперутка што ја викаат мртовечка глава, со колорит со зачудувачка префинетост, црна, сива, нијансирана бела и со кармински одблесоци, или сето тоа магливо се врти околу маслинозелената боја; многу е голема.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)