Ќерка ми ме прашува а јас ѝ одговарам: „Тато кој купи месечината?“ – „Небото, злато.“ „А кој купи небото?“ – „Мртвите поети, злато.“
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)
А јас не ја испуштав од погледот Јана. Следев како ја заобиколува мермерната плоча што ја нагрдуваше позлатен натпис и како си го штити лицето од поткршените багремови гранки што веројатно ќе му бидат единствената сенка на мртвиот поет во летните горештини.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
А кога ги избегна опасностите од гранките, неколкупати, како да бара цврсто парче земја, Јана потскокнуваше од облак на облак по своето високо небо.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)