мртов (прид.) - заборав (имн.)

Но зборот не поднесуваше мртов заборав, се враќаше на места на кои, од два грча на усните и два слога, гласно се родил и станал дневен и ноќен призрак во селото.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)