мој (прид.) - сѐ (прил.)

Потоа се слеа зад ред карпи со далечната белина на денот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И така години, три четири, пет цветаше кралството мое сѐ до излезот од детскиот свет.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Но веднаш наоѓам причина оваа посебност на моите размисли и да ја поддржам: оттука и оној самобендисан заклучок дека за среќа моите зборови се ослободени од хемикалиите што го поттикнуваат закостенувањето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
За разлика од размислите на Даскалов, моите сѐ уште ги сметам само за обиди.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Кога мислам на тоа утро, ми се чини дека во црнкиве мои сѐ уште нечујно се движи намален коњ.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)