мој (прид.) - веќе (прил.)

Држи се дури можеш, белким ќе те куртули господ тебе, та моето веќе отиде...
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Милите мои веќе разбрале дека не е на арно!
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Се плашам да напишам што и да е, зашто се покажа дека мојот живот како да врви по моите веќе порано напишани редови и по моите напишани стихови.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Овој извик на мојот другар ме отрезни, но истовремено го почувствував и како нов убод во моето веќе рането срце.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Вечни љубовници Да можам уште еднаш да ја допрам твојата гордост... и да продолжам онаму каде застанав... да можам да бидам твоја душа, зошто мојата веќе ја нема...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
„Ме исплаши“, рече прибирајќи си ги нозете една кон друга и загрнувајќи ги со полите од бањарката, подисправајќи се на тоалетното столче од што задникот пред моите очи како да ѝ заигра, предизвикувачки, како да ѝ се смали и да ѝ стана поподатлив за моите веќе полакомени дланки.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)