мој (прид.) - дипломатски (прид.)

Подавајќи му го мојот дипломатски пасош, му го изнесов случајот и на крај му реков: - При влезот во Грција има голема табла со натпис: “ΕΛΛΑΣ “ и “GREECE”.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Бев во неколкугодишни дипломатски пријателски односи со вашите челници Абу Амар, Абу Лотф, Абу Ијад, Абу Хол и други...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Останав на маргините на палестинското прашање, но будно ја следев судбината на Јасер Арафат како владетел до неговиот трагичен крај, на пријателите од неговото опкружување, од неговата генерација кои беа и мои пријатели...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И јас, во својата потрага по излези од балканската историја, го споделував нивниот пат, барајќи излез со животот што беше пред мене, со делот што ми престоеше во мојот дел на лавиринтот, посебно во моите дипломатски години, кога судбината ме доближи до големите владетели и во нивните судири со историјата, во нивните долги престои во лавиринтите на владеењето, кога на крајот завршуваа како неизбежни жртвени јарци на историјата, верувајќи дека се нејзини победници, избраници - или од народот или од Бога!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Како да бев и јас во залетот на кривата на мојата дипломатска амбиција, макар што бев свесен за лимитираната улога на амбасадорот, со кого вешто раководеше Централата, а го надгледуваше семоќниот шифрант Петар Иваз!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
XXII И така, крај ова Езеро, уште пред да започнат моите дипломатски години, пред да се сретнам во Тунис со Јасер Арафат, како амбасадор во државата која не постоеше, а денес на некогашната држава што не постои, а тогаш ја претставував, го открив Махмуд Дарвиш, големиот поет на Палестина, живата поетска легенда на арапските поетски пространства, кој задно со поетите кои го придружуваа, небаре излезени од воените ровови, дојдени да сведочат крај Езерото за нивната борба за слобода, за вистината на својот народ.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Имаше некаква симетрија во крајот на владеењето на избраниците кои синдромски, атавистички, фаталистички, до последниот здив на животот не сакаа да ја напуштат врвната власт, готови, само на Бога да му ја предадат власта, нивните владетелски илузии лесно минуваа и во трансцендентни илузии Така започнуваа моите дипломатски години.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Таа не можеше да ја следи татковата стратегија во однос на балканската книга, не беше уверена дека целта им беше заедничка...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Обземен од моите книжевни потраги и со моето дипломатско искуство, се обидував да дојдам до индивидуалниот и колективниот удел на историската одговорност, барем на планот на генералните размисли и идеи, при што, постојано надвладуваше рефренот: сите ние бевме одговорни!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
XXIII Не затворај ја вратата Не губи се во заборав... Махмуд Дарвиш Во моите дипломатски години во Картагина, како амбасадор во државата Палестина, како и во Тунис, беа од посебно значење во формирањето на претставата за Палестина, за нејзината борба за признавање и независност, за нејзиното движење на чело со Јасер Арафат, за личноста, животот и поезијата на Махмуд Дарвиш, овековечени со нашата прва средба во Струга, во август 1978 година, а потоа и со нашето долговечно и ненаметливо пријателство.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Можеби ќе беше најсреќна што порано да се вратам, да ги споделам последните години на нејзината осама.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И затоа повторно го одложував своето пишување за судбината на Арафат за Палестина, за неговото враќање во Рамалах. Судирите на Фатах со Хамас. Продолжувањето на војната.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
За Албер Ками, распнат меѓу медитеранските екстази од детството младоста и пресметките со европската историја, ова раздвојување на животот, го предизвикува чувството на апсурдот, кое ќе ја структурира во сегмент од филозофски систем...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Како последен храм во верувањето во татковината на животот ми остануваа татковите книги на кои можев вистински да им се доверам крај животот на мојата Мајка кои ги довардуваше до моето враќање.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тие не беа никогаш разединети, останаа засекогаш заедно...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Нашите раководители повеќе се бавеа со односот на големите сили, со соседите и другите земји во регионот! Палестина беше мал залак!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ова и самиот повеќепати го искусив во својот живот, посебно во моите дипломатски години.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И тогаш го одложував пишувањето за некои други времиња, следејќи го од далеку митот на трагичната величина на Јасер Арафат.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Имав чувство дека се наоѓам на крајот од дипломатскиот маратон или на самиот почеток!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Судбината како да сакаше да се најдат двата големи поети во една точка каде што се соединуваат едниот со другиот егзил, каде што се остварува враќањето од него, неговиот можен крај, пред новите почетоци...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Престануваше мојата мисија во државата Палестина во Тунис, но веќе се наѕираше и почетокот на крајот на Југославија, државата која ја претставував.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Палестинците на чело со Јасер Арафат ќе се најдат во вистински дипломатски лавиринт, во кој политиката чекор по чекор во решавањето на судирот, кој претставува една од отворените рани на планетата Земја.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Од нашиот поглед се губи славната Картагина крај чии урнатини и подзаспани митови минав убав дел од моите дипломатски години.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се најдов во една од најделикатните ситуации во моите дипломатски години.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Како пораз во мојата дипломатска победа, на која само јас како да давав посебно значење.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Пред неполни триесет години, во 1978 година, со него се најдов, како и со другите на вишинката на манастирот Свети Наум, да му ја покажам мојата варијанта на балканскиот егзил, да му говорам за подводната граница во Езерото, вардена од змејот, за нашето вечно патување преку границата, за варијантите на медитеранскиот апсурд.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Сакав да пишувам за Арафат и палестинското движење кога заврши мојата дипломатска мисија, за малку години потоа да престане да постои и земјата СФР Југославија која ја застапував во Палестина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
X И така најпосле можеше да започне да се остварува мојот дипломатски итинерер во Тунис, откако беше добиен благословот од живото божество во Картагина- Хабиб Бургиба!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше дел од ритуалот кога испишаните ливчиња, на кои бдееше, како еден вид Кербер, непогрешливиот шифрант Петар Иваз, сенката на мојата дипломатска мисија, од која конечно вистински се ослободував, кога тој конечно ќе заминеше.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во текот на моите дипломатски години се најдов во Типаза и Картагина, двата доминантни топоса на медитеранските екстази и историските негации кои се во генезата на филозофијата на апсурдот во универзумот на Албер Ками.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ми се поставуваа нови загатки за разврска многу, многу време по моите дипломатски години, по мисијата во земјата која не постоеше, во земјата која се мачеше да постои.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Како да сум го зел врз себе непостоечкиот татков аманет да ја продолжам потрагата, да ја довршам неговата невозможна историја, која сама по себе криеше една голема, глобална метафора, која ме доближуваше до филозофските размисли на Емил Сјоран за владеењето...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Еден од адутите во мојата дипломатска мисија во билатералните односи на Југославија со Тунис беше како да се задржи Хидротехника, специјализирана во изградба на песочни брани, по две децении успешен настап во градбата на најзначајните песочни колинарни брани.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Таа не ги разбираше моите дипломатски победи, ниту мојата дипломатска мисија, претпоставувајќи дека мојата преусилена смелост и амбициозност може да ја доведе во прашање среќата на нашите деца.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Вестите за трагични настани во Палестина ме поттикнуваа да ја ослободам од себе историјата која ја бев напластил во себе за време на мојата дипломатска мисија кај Арафат, но повторно нешто ме запираше.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Не беше изневерен распоредот на Татковите книги, макар што таа имаше прочитано многу книги за време на моите дипломатски години.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Набрзина ја напишав телеграмата од средбата со Фарук Кадуми, повеќе како настан кој ќе ја потврдеше мојата дипломатска будност и брзо и квалитетно реагирање, со средба и информации од претставник на високо ниво во палестинското раководство, каков што беше министерот за надворешни работи и челникот на Фатах, Фарук Кадуми.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Зборовите, стихот, нашите судбини, нѐ доближуваа до камиевската медитеранска потрага по апсолутното во судир со апсурдот...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
По ваква парадигма на вистинското пријателство трагав и во моите дипломатски години.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Егзилската судбина ме следеше и во моите дипломатски мисии.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Освен оној што беше воедно и почеток на легендата, на неговото стапување во историјата, што не си го постави како цел за себе...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Соочен во моите дипломатски години со палестинското прашање, во еден значен период од неговото постоење, кога се одвиваа крвавите чекори на судирот, кога се најдов во Тунис, непосредно по бомбардирањето на позициите на Арафат, потпирајќи се врз инструкциите кои ги добивав од Централата во Белград, како застапник на земјата при ПЛО, подоцна и како амбасадор во државата Палестина, по прогласот на Арафат во 1988 година, напишан од Махмуд Дарвиш, размислувајќи и чувствувајќи ја драмата во Картагина, јас често барав одговори во татковата незавршена Историја на Балканот низ падовите на империите, во која имаше едно незавршено поглавје - за историјата-лавиринт...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тој ќе го објави крајот на повелбата на ПЛО која ја одречуваше оружената борба како единствен пат во ослободувањето на Палестина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И настојував, читајќи го Сјоран, да се доближам до смислата на неговата Школа на тираните во проекцијата на видениот државен удар во Тунис, подоцна во доживеаните состојби на однесувањето и на други владетели до кои се доближија моите дипломатски мисии.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Како да ја принудував и неа на мојата дипломатска среќа.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Макар што дипломатското, официјалното, во однос на Палестина, Палестинците и Арафат, големото семејство кое страдаше, повеќе во ништо не зависеа од моето дипломатско посредување.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во мојот живот ја наследив и јас близината на локалните раководители на јужната Народна Република Македонија, потоа на другите владетели како Тито, па подоцна во моите дипломатски години покрај Бургиба и Јасер Арафат, Франсоа Митеран, Марио Суареш, Хуан Карлос Втори II, во чија близина ќе се најдам од 1984 до 2000-та.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Обично се вели дека балканската историја, поради нејзините силни и непредвидливи налети, посилни од моќта на луѓето да ја припитомат, таа најчесто на индивидуален и колективен план се одвива и низ парадокси.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше тоа крајот на медитеранското лето во Струга, но еден нов почеток на едно пријателство кое подоцна ќе се влее со својата дискретна и ненаметлива присутност и во моите дипломатски години, во заедничката потрага по убавината и толерантноста на човекот кога страда, кога трага во неговата поширока смисла и хармонија во потрага по заедничкиот излез ...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
По многу години, еве се обидувам, во записите од моите дипломатски години, да го претставам изминато време...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во мене се разбрануваа спомените! Неговото време беше влеано во дел од мојот живот, од моите дипломатски години.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Монтењ, тврдејќи дека можел да се смета за среќен и оној којшто успеал да се најде само во сенката на еден вистински пријател, сепак ја објавува својата формула за феноменот на пријателството: Бевме пријатели зашто тој си беше тој, затоа што јас си бев јас! (Parce que c tait lui; parce que ctait moi!)
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Немав достојни последни зборови кои можев да му ги упатам на Арафат при крајот на мојата дипломатска мисија како прв амбасадор во малата држава Палестина во Тунис, но повеќе тоа можеше да биде лично ветување: - Почитуван Претседателе Арафат, драг пријателе, ја изразувам бескрајната благодарност на мојата Мајка до палестинските Мајки.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Некои, постарите, прибегнуваа кон метафизичкиот одговор: виновна ни беше судбината, Балканот е проклет, судирите во него се неизбежни, судирите на етнички, верски, цивилизациски план, а други кон дијалектичкиот одговор: зарем судбината нема свое име, зарем не е алиби да се избегне одговорноста, зарем противречностите не се помируваат, зарем хармонијата на разликите не е дефинитивната разврска?
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Имаше повеќе мигови кога сакав да го кажам својот дел на вистината за Арафат и Палестина, во чија епопеја бев фрагментарно замешан, но која силно ме означи во животот, во осознавањето на моќта и трагизмот на човековата судбина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И оттогаш останав во трајно и ненаметливо пријателство со Махмуд Дарвиш, посебно со неговата судбина, која на одреден начин ме следеше и во моите дипломатски мисии, посебно како амбасадор во државата Палестина, која постоеше посилно во надежите на нејзините поданици отколку во реалноста...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
XXX Животот сакаше, судбината помагаше во моите дипломатски години да го споделам, на извесен начин, во замислената стратегија на Хенри Кисинџер, првиот чекор кон мирот во решавањето на палестинско-израелскиот судир, кој требаше да биде означен со првите палестинско-американски разговори во претседателската вила Магребија, во срцето на Картагина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
А Мајка можеби го очекуваше одговорот кога беше најмногу потребен, пред мојата дипломатска среќа.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Книгите на Сјоран се пишувани повеќе години пред забрзувањето на Бургиба во историскиот пат и неговиот пад.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Како да не постоеја моите дипломатски мисии, моите пријателства ширум светот кои можеа да бидат од интерес за малата Република Македонија.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Оваа изложба, со која во голем дел беше исполнета мојата дипломатска мисија, покрај другото, ми овозможи и почести контакти со советниците на претседателот Жак Ширак во Елисејската палата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)